hanimiş beyaz tavşan....

Tuesday, March 14, 2006

Bacardi Black

Klozetin kapağını kaldırıp çömeliyorum. Dizlerim yere dokunuyor, herkesin kullandığı bu tuvaletin gözle görülmeyen mikroplarını selamlıyorum. Başım dönük, midem bulanık. Ellerimle değil, adeta kollarımla kavrıyorum klozeti. Uçurumdan biraz sonra düşecek olan çizgifilm kahramanının tutunduğu bir dal gibi çıtırdıyorum. Kafamı iyice eğdiriyorum deliğe. Diğer insanların kesif arınmışlıkları burnumu kırıyor.
Tuvaletin aralık penceresinden notalar sızıyor içeriye. Do, re, mi geliyor önce; ardından fa, sol, la. Si, haylaz bir velet gibi fırlıyor en son, koşarken pantolonu sıyrılıyor belinden. Toparlanmaya çalışırken dengesini yitirip düşüyor. Diğerleri hayran hayran bakıyor ona. Kanayan dudağı ve dolu elleriyle büküyor boynumu. Bir an hepsi kayboluyor. Sonra aynı ırktan, aynı dil ve dinden başka melodileri işitiyorum. Mülteci mülteci akıyorlar içeriye. Bağımsız olmayan bir bütünün içinde gruplara ayrılıp kendi bağımsızlıklarını ilan ediyorlar. Küçücük metrekareye kocaman bir dünya sığıyor. Diğer insanların arınmışlıklarından birini seçiyorum kendi dünyama yansıtıyorum. Dünyama doğru eğiliyorum tekrar. Düşüncelerim yer çekimine dirayetsiz, boğazımda düğümleniyorlar. Nefes almam git gide zorlaşıyor. Düşüncelerim ekşi bir tat yayıyor ağzımın içine. Üç yanı duvarlarla çevrili bir "yarımadam"ım. Matlaşmış mavi fayanslar bana yaklaşıyor. Onlar yaklaştıkça ben içime çekiyorum. Spot lambalarının tozlu aydınlığında ne oldu , ay uçak, ay kırmızıda, siluet camsız odamda dolunay yansımış yüzüne bakıyorum ay uçak.
Sonra kudurmuş bir köpek gibi sarılıyoum. Gözlerim kan çanağı. Pürüzlü alevler hücum ediyor boğazımdan. Koyu bir sis kaplıyor etrafı. Kör oluyorum. Asit damlıyorum, eriyorum, terliyorum ? Ne güzel ölmemek! Siluette beyaz ten dolunayda mavi. Dizlerim liğmeleniyor, yağmalıyorum. Ufacık dokunuyorum devamlı özür diliyorum. O sırada bir gümbürtü kopuyor. Suya kontrolsüz bir şekilde indirilen gemi ağırlığında öne doğru savruluyorum. Ciğerlerim kasılırken, zincirlerim dökülüyor içimden . İç organların tüttüğü arınmışlık çukuruna nihayet demir atıyorum.
Bakıyorum duruyorum mutluyum iyi ki ben iyi ki sen

1 comment:

bitkidoku said...

uzun zaman olmuştu, özlemişim. çok güzel bi yazı olmuş gene