Özlem Seni Seviyorum.

Önce Ayşe vardı. Benim bıyıklarım yeni çıkıyordu. Herkesin okul gömleği ter kokuyor sanıyordum, O yüzden kendi gömleğimdeki kokuyu çok önemsemiyordum. Diğer çocukların haftada 3 gömlek giydiklerini benimse pazartesiden cumaya aynı gömleği giydiğimi geçen gün farkettim. Ayşe'yi çok seviyordum.Uzaktan uzaktan izliyordum. O zamanlar dijital fotoğraflar da yoktu, zar zor edindiğim bir fotoğrafı vardı Ayşe'nin, her gün en az bir kere bakıyordum. Okulda da gizli gizli bakıyordum. Ayşe ile kaçarak sigara içebilmek için sigaraya başladım. Onunla konuşurken onun gibi şeyler yaptığımı ona belli etmek için yalanlar bile söylüyordum. Sonra bir gün küçük bir liseli ev partisinde Ayşe'nin dudaklarıyla tanıştım.Dünyanın en güzel şeyini yaşıyordum. Ayşe çok güzeldi, Sonra ne oldu anlamadım benim Ayşe'ye olan sevgim kocamandı, Ayşe'de küçücük, sonra Ayşe bana karşı çok fazla şeyler hissetmediğini söyledi.Tamam diyebilmeyi çok isterdim, diyemedim. Onu da zorlamadım çok özledim onu, artık Ayşe'nin fotoğrafının yanında ona ait olan bir tokam da vardı. Her gün güzel hayaller kuruyordum, sonra da kırıklıklarını yaşıyordum. Sonra ben İstanbul'a geldim. Ama hala Ayşe'yi özlüyordum. Bir kaç tane sevgilim de oldu. Ama ben Ayşe'yi özlüyordum. Sanki hep Ayşe'nin ilgisini çekecek şeyler yapmaya çalışıyordum. Onunla en ufak bir iletişimimiz yoktu. Ama ben hep onun ilgisini çekecek şeyler yapıp, bunu Ayşe duyarsa ya da kulağına giderse "Vay bizim çocuk neler de yapmış." desin istiyordum. Sonra da belki tekrar dudaklarını tadarım diye düşünyordum. Derken Ayşe'nin ilgisini çekecek şeyler çok birikti, daha az Ayşe'yle yeniden konuşabileceğim günü hayal ettim, ona anlatacağım o kadar çok şey vardı ki, hayal etmeye başladığım zaman bazen anlatacağım şeyleri özetlemeyi düşünürdüm, o kadar çok şey yapıyordum ki, onları yapmaktan Ayşe'yi de az anar oldum. Artık sevgilim de olmuyordu, çok ihtiyaç da duymuyordum. Sonra bir gün Ezgi ile tanıştım, Ayşe ile yapmayı hayal ettiğim her şeyi Ezgi ile yaptık. O kadar güzeldi ki. Ayşe de önemini yitirmişti sanırım.Ezgi ile her şey güzeldi, hatta bazen Ayşe'yi düşünüp o kadar üzüldüğüm için kendimle dalga geçtim, sonrasında ise o kadar bekleyip sevgi biriktirmeseydim, Ezgi'yi bu kadar sevmemin mümkün olmayacağını düşündüm, Ayşe'ye uzaktan teşekkür ettim. Bazen de acaba o ne yapıyor diye düşündüm, sonrasında Ezgi'ye sokuldum, Ezgiyle beraber olmak, inanılmazdı, hayaldi, bitmeyeceğinden o kadar emindim ki. Sonra bir gün Ezgi gitti, nasıl gittiğini anlayamadım, gitmesini bıraktım, gidebilirdi, ama neden di ? Bunu ona sormak istedim, ama o da bilmediğini söyledi, Ezgi genel olarak hayır diyemezdi, hayır diyemediği için evet'leri de çok güven verici değildi, gittiğinde bunu anladım. Üzüldüm, durdum, biliyordum Ayşe gibi olacaktı her şey, bir süre üzülecektim, sonra bir şeyler yapacaktımi yeni ilgi alanlarım olacaktı bir kaç sevgilime yalan söyleyecektim, sonra onlar bana her "seni seviyorum" dediğinde, çok inanmayacaktım inanmış gibi yapacaktım. Yaptım da . Böyle böyle devam ederken...

Bir gün Ayşe geldi, nasıl olduğunu bilmiyorum, yeni tanışmış iki kişi gibi yeniden birbirimizi tanımaya başladık. Dertlerimizi anlattık, sorunlarımızdan bahsettik, sadece, aşk hayatımızdan bahsetmiyorduk, ben merak ediyordum onun sevgilisini, onun merak edip etmediğini bilmiyorum. Derken bir gün, canım sıkkın dediğinde sordum, sevgilii durumları mı diye. Evet dedi. sonrasında ne olduğunu bilmiyorum, 1 hafta sonra İstanbul'daydı. Dudakları da dudaklarımda. O, yanımda uyurken Ezgi'yi düşündüm. İstediğim hala Ezgi'ydi, ama o anda yapılabilecek en güzel şey Ayşe ile sevişmekti.

Sonrasında aynı şeyi yaptım, seni seviyorum, özledim dedim yalan söyledim. Bu arada Ayşe'nin hoşuna gider diye yaptığım şeyler aslında biraz Ayşe'ye ters şeyler olmuş, yakın ama ters. Yine de hiç ummadığı şeyler yaptığım doğru, onun daha da hoşuna gidebilecek şeylerle değiştirebilirdim, hatta onun için ideal de olabilirdim, olmadım. Bu işlere Ayşe için başladım ama ben yaptım dedim. Daha da hoşuma gittiler, Ezgi ne yapıyor bilmiyorum, ama eminim bir gün konuşursak, çok şaşıracak.
Sonuç olarak Ayşe'yi sevdim, hayallerimi Ezgi ile gerçekleştirdim. Ayşe için yaptığım şeyler Ezgi'yi çok etkiledi,Ezgi için yaptığım şeylerin kimi etkilediğini bilemiyorum, Ayşe, Ezgi'yi etkileyen şeylerden Ezgi'den daha çok etkilendi. Ben Ayşe'yi tekrar sevemedim.Ben yapmaya devam üretmeye devam ettim, sonrasında Nilüfer'le tanıştım, Nilüfer çok farklıydı, bir sürü şey yapıyordu, üretiyordu.Onun geçmişini merak ettim, ancak öğrenmek istemediğimi de farkettim. onun yaptıklarıyla var olduğuna karar verdim, ben de yaptıklarımla varım artık. Bu arada Özlem seni seviyorum...